در طب سنتی، عنوان شده است، که با استشمام هر عطری، حالتی مشخص در بدن پدید می‌آید و همین حالت باعث بروز گرمی، سردی، انرژی، بی‌حسی، بی‌حالی، آرامش، رخوت، سستی، فراموشی یا تیز هوشی در فرد می‌شود. در واقع طب سنتی، عطر را غذای مغز به حساب می‌آورد و عقیده دارد، که هر فرد، باید براساس قواعدی مشخص از عطرها استفاده کند، در غیر این صورت، با عوارض ناشی از رایحه عطرها مواجه می‌شود.
براساس یافته‌های این طب، افراد گرم مزاج با استشمام رایحه عطرهای گرم، به احتمال بیشتری دچار سردرد می‌شوند، اما همین رایحه گرم باعث آرامش افراد سرد مزاج می‌‌شود و آنها را مقداری آرام تر از حالت عادی نشان می‌دهد.

دقیقا در نقطه مقابل این موضوع، زمانی که افراد سرد مزاج روایح ترش یا هر رایحه سرد دیگری را استشمام کنند، دچار سردرد و سستی مغز می‌شوند. این رایحه‌ها همچنین باعث بی‌حوصلگی افراد سرد مزاج خواهد شد و می‌تواند خلق آنها را تنگ کند.

بنابراین، اگر بخواهیم هنگام استفاده از عطرها، دچار سردرد یا سایر حساسیت‌ها نشویم، لازم است در رابطه با مزاج عطرهایی که استفاده می‌کنیم اطلاعات کافی را باشیم. جالب است بدانید، که عطرهایی که رایحه غالب آن‌ها از نت‌های گل محمدی، گل مریم، گل یاس یا گل نرگس است، عطرهایی گرم و لطیفی هستند، همچنین نت‌هایی مانند مشک، عنبر، چوب صندل و عود، روایحی بسیار گرم دارند. در مقابل، رایحه‌های مانند انگور، ترنج، لیمو، نارنج، پرتقال و دیگر روایحی اسیدی دارای طبعی سرد هستند، رایحه‌های شیمیایی و روایحی مانند رایحه نفت، بنزین یا واکس، اثرات سردی بخشی برای مغز دارند و در دسته روایح سرد قرار می‌گیرند.